Uważam, że najważniejszym gadżetem do wykonywania misji literackich jest dobra książka, bo jak bez tego gadżetu można w ogóle wybrać się na literackie zadanie?

Uważam, że najważniejszym gadżetem do wykonywania misji literackich jest dobra książka, bo jak bez tego gadżetu można w ogóle wybrać się na literackie zadanie?

Pozwala zawsze znaleźć się we właściwym miejscu akcji. Zachowuje książkę w idealnej formie, dbając by się za bardzo nie rozpłaszczała, nie miała zagiętych rogów i rozklejonego wierzchu. A przede wszystkim gdy ją widzę, wystająca ze stron, wiem, że za moment mogę znów pobyć chwilę w innym wymiarze. Wystarczy ją wycyganiać... Nie rzuca się w oczy, bywa kawałkiem ulotki, biletem teatralnym, bywa też pięknym prezentem od znajomej, która robi na szydełku. Zakładka. Dzięki niej jestem zakładnikiem opowieści. Zawsze trafiam na ten moment. gdzie przerwałm. Ale dzięki niej mogę wrócić do rzeczywistość bez obawy, że potem zgubię się w świecie fikcji.

Pozwala zawsze znaleźć się we właściwym miejscu akcji. Zachowuje książkę w idealnej formie, dbając by się za bardzo nie rozpłaszczała, nie miała zagiętych rogów i rozklejonego wierzchu. A przede wszystkim gdy ją widzę, wystająca ze stron, wiem, że za moment mogę znów pobyć chwilę w innym wymiarze. Wystarczy ją wycyganiać... Nie rzuca się w oczy, bywa kawałkiem ulotki,...

Jeśli gadżet to godny Bonda. A raczej Bondowej! Zegarek oczywiście. Z wbudowanym skanerem, którym można na gorąco zeskanować cytat który wpadł w oko. Zegarek w pamięci tworzyłby odpowiednie biblioteki przyporządkowując cytat tematycznie, do autora oraz do książki. W każdym monecie można by go było odczytać z cyferblatu, z hologramu lub odsłuchać. Oczywiście przeczytany głębokim męskim głosem z wzorcową dykcją. Zegarek zapisywałby również poprzez skan okładki listę przeczytanych książek, daty ich czytania a także gdzie skończyło się akurat czytać. Po skończeniu książki można by do niej nagrać krótką recenzję. I gdy ktoś zapyta „hej, jak ci się podobał Labirynt Duchów”. Zegarek odpowiada „Na liście do przeczytania”, lub podaje twoją nagraną wcześniej recenzję. No i oczywiście modny design. Duży cyferblat i stalowa bransoleta. A szkiełko zmieniałoby się w wyświetlacz z wifi i wyświetlało kompatybilne informacje z kontem na Lubimy Czytać 😉 Tak... to byłby gadżet Tajnego Agenta Jej Wysokości Czytelnictwa.

Jeśli gadżet to godny Bonda. A raczej Bondowej! Zegarek oczywiście. Z wbudowanym skanerem, którym można na gorąco zeskanować cytat który wpadł w oko. Zegarek w pamięci tworzyłby odpowiednie biblioteki przyporządkowując cytat tematycznie, do autora oraz do książki. W każdym monecie można by go było odczytać z cyferblatu, z hologramu lub odsłuchać. Oczywiście przeczytany...

Do czytelniczego szczęścia potrzebuję jedynie mojego pokoju i łóżka.
Nie ma nic lepszego niż wieczorne zakopanie się pod kocem i czytanie tak długo, aż rozbolą oczy.
Podsumowując: szczęście = wieczorne czytanie w swoim pokoju :)

Do czytelniczego szczęścia potrzebuję jedynie mojego pokoju i łóżka.
Nie ma nic lepszego niż wieczorne zakopanie się pod kocem i czytanie tak długo, aż rozbolą oczy.
Podsumowując: szczęście = wieczorne czytanie w swoim pokoju :)

Moje gadżety nie istnieją fizycznie, jednak nie wyobrażam sobie bez nich tworzenia.
To cisza. Od delikatnej, po głuchą, wręcz krzywdzącą, raniącą prosto w serce.
To przeżycia. Nad którymi nie mam władzy.
To wrażliwość. Która jest zaletą, ale bywa i przekleństwem.

Moje gadżety nie istnieją fizycznie, jednak nie wyobrażam sobie bez nich tworzenia.
To cisza. Od delikatnej, po głuchą, wręcz krzywdzącą, raniącą prosto w serce.
To przeżycia. Nad którymi nie mam władzy.
To wrażliwość. Która jest zaletą, ale bywa i przekleństwem.

Skrzypiący, bujany, ciemnodębowy, wiekowy fotel pamiętający jeszcze czasy mojej babci i prababci. Jego przyjemne zgrzytanie wprowadza w stan wyciszenia i skupienia, a ruch kołyszący powoduje napływanie i odpływanie myśli ze wszech miar pożądanych i całkiem zbędnych. Kiedy siadam w tym fotelu, on sprawia, że mi się chce jeszcze myśleć i cokolwiek naskrobać nawet po wyczerpującym dniu.

Skrzypiący, bujany, ciemnodębowy, wiekowy fotel pamiętający jeszcze czasy mojej babci i prababci. Jego przyjemne zgrzytanie wprowadza w stan wyciszenia i skupienia, a ruch kołyszący powoduje napływanie i odpływanie myśli ze wszech miar pożądanych i całkiem zbędnych. Kiedy siadam w tym fotelu, on sprawia, że mi się chce jeszcze myśleć i cokolwiek naskrobać nawet po...

Wymiary 160x220 , materiał dwustronny bardzo przyjemny w dotyku.Puszysty i delikatny w odcieniach szarości. Podczas użytkowania idealnie przylega do właściciela/właścicielki. Nie gniecie się. Stylowy i elegancki. Sprawdza się w chłodniejsze dni.
Mój ulubiony kocyk z microfibry.
Polecam :-)

Wymiary 160x220 , materiał dwustronny bardzo przyjemny w dotyku.Puszysty i delikatny w odcieniach szarości. Podczas użytkowania idealnie przylega do właściciela/właścicielki. Nie gniecie się. Stylowy i elegancki. Sprawdza się w chłodniejsze dni.
Mój ulubiony kocyk z microfibry.
Polecam :-)

Dla mnie niezbędnym literackim gadżetem są małe, samoprzylepne karteczki do zaznaczania stron. Nie jestem zwolenniczką bazgrania po stronach książek, a takie karteczki łatwo da się odkleić bez obawy o uszkodzenie papieru. Na ogół wybieram prostokątne w neonowych kolorach, chociaż czasami uda mi się kupić inne o niebanalnych kształtach np. dłoni z wyciągniętym placem wskazującym. Ktoś może zastanawiać się po co mi takie gadżety. Otóż zaznaczam nimi wyjątkowe myśli, sentencje, które w lekturze mi się spodobały. Do takich cytatów należy np. "Nie wiadomo, dlaczego wszyscy mówią do kotów „ty”, choć jako żywo żaden kot nigdy z nikim nie pił bruderszaftu." z Mistrza i Małgorzaty czy "Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to, co już masz w sobie." z Cienia wiatru. Oczywiście jest ich o wiele więcej, a niektóre książki na mojej półce, aż świecą od kolorowych karteczek i po takie najchętniej sięgam po raz kolejny.

Dla mnie niezbędnym literackim gadżetem są małe, samoprzylepne karteczki do zaznaczania stron. Nie jestem zwolenniczką bazgrania po stronach książek, a takie karteczki łatwo da się odkleić bez obawy o uszkodzenie papieru. Na ogół wybieram prostokątne w neonowych kolorach, chociaż czasami uda mi się kupić inne o niebanalnych kształtach np. dłoni z wyciągniętym placem...

W moim wykonaniu żadna literacka misja z prawdziwego zdarzenia nie może obejść się bez ołówka. Powinien dobrze leżeć w dłoni, być możliwie najprostszy i oczywiście naostrzony (w końcu tępy ołówek wart jest tyle, ile pistolet bez nabojów). Niech nikogo nie zwiedzie niepozorność tego gadżetu, w nieskomplikowanym narzędziu kryje się bowiem cały zasób możliwości czytelniczej ekspresji. Dzięki niemu żaden cytat, który zabrzmi jak życiowe motto albo poruszy szare komórki, nie zginie w gąszczu słów. Zapisane marginesy to świadectwo prawdziwie emocjonalnej lektury, czego przejawami są zarówno błyskotliwe spostrzeżenia interpretacyjne, jak i samotne wykrzykniki, pełne bezsilności wobec przyspieszających bicie serca zdarzeń. Należy jednak zaznaczyć, że zakres działania czytelniczego ołówka powinien ograniczać się do książek, których własnością jest sam czytelnik, w innym wypadku może przekształcić się z pomocnego narzędzia w źródło destrukcji.

W moim wykonaniu żadna literacka misja z prawdziwego zdarzenia nie może obejść się bez ołówka. Powinien dobrze leżeć w dłoni, być możliwie najprostszy i oczywiście naostrzony (w końcu tępy ołówek wart jest tyle, ile pistolet bez nabojów). Niech nikogo nie zwiedzie niepozorność tego gadżetu, w nieskomplikowanym narzędziu kryje się bowiem cały zasób możliwości czytelniczej...